Vandaag zijn we precies 1 jaar Onderweg! En meer dan eens beseffen we ons hoe je onderweg soms dingen tegen komt die je niet verwacht had, die niet gepland waren en waar je je niet op voor hebt kunnen bereiden.
Afgelopen jaar, 2017, startte met de oprichting van onze praktijk voor Rouw- en Verliesbegeleiding. De zolder van ons huis ingericht als praktijkruimte, naar de Kamer van Koophandel, ons logo ontworpen, online gegaan op Facebook en ondertussen aan de website gebouwd. De eerste officiële klus was een workshop Verlies en Rouw door Mijntje voor de pabo-studenten van twee basisscholen in Tilburg. Hartstikke spannend en bijzonder om te doen. Overdragen dat je betrouwbare aanwezigheid als leerkracht echt een verschil kan maken. Met elkaar die momenten delen dat je zelf als kind echt gezien werd. Zo waardevol.
Eind januari begon Janine aan de therapeutische vervolgopleiding van Land van Rouw. Een intensief traject waar het werken met (je eigen en de ander zijn of haar) gestolde rouw centraal staat. Mijntje startte met veel enthousiasme en ‘leerhonger’ aan de basisopleiding Omgaan met Verlies. Bij beide opleidingen gaan de professionele- en persoonlijke ontwikkeling hand in hand en dat betekent dat je jezelf telkens meebrengt in je leerproces. Een fantastische, vaak ook ingewikkelde en tegelijkertijd onvermijdelijke manier om onderweg te zijn in het land van rouw.
Onze website www.onderwegtilburg.nl ging begin maart de lucht in. We hebben geprobeerd onszelf daar zo echt mogelijk te presenteren en dat voelde kwetsbaar en tegelijkertijd heel natuurlijk. Het was heel spannend toen we het webadres bekend maakten en het was erg fijn om complimenten te ontvangen en te horen dat mensen ons er echt in herkenden. Het verbaasde ons telkens weer hoeveel mensen onze posts op de social media zien (en hoe snel na het posten dat soms al is). Die reikwijdte zagen we al snel terug, want er kwamen twee cliënten die met Janine aan de slag gingen. We zijn goed en vol vertrouwen onderweg.
En toen kwam ons leven op z’n kop te staan. Onze zwager Geert werd vlak voor Pasen ziek en hij overleed op 11 mei. In die weken leefden we met de hele familie tussen hoop en vrees. Ieder klein lichtpuntje hield ons op de been en we waren zoveel mogelijk als familie bij elkaar. Toen Geert overleed, hebben we afscheid genomen in een bijeenkomst waarbij Janine mocht voorgaan en Mijntje de kinderen voorlas en muziek maakte. Het was een intens, verdrietig en ook mooi afscheid.
Op 15 mei kreeg Janine een herseninfarct en een week later nog een keer. Vele onderzoeken tijdens een week in het ziekenhuis kregen niet duidelijk wat de oorzaak van het infarct was. De gevolgen waren ons ook niet meteen duidelijk. In aanvang waren het de vermoeidheid en vooral de schrik die ons bezig hielden. Het was lekker weer en Janine bracht veel tijd door in onze tuin om tot rust te komen. Bloemen, kaarten, mailtjes, appjes, telefoontjes en bezoek was er in overvloed en het was soms moeilijk om te bewaken dat Janine ook aan rusten toe kon komen.
Het zomervakantieplan hebben we aangepast uitgevoerd en het was heerlijk om te kunnen kamperen in Frankrijk. Vooral op de ons zo vertrouwde plek bij Taizé lukte het ons echt om tot rust te komen. Na de vakantie startte het revalidatietraject bij Libra. Vooral de gesprekken met de ergotherapeut geven richting in het zoeken naar manieren om om te gaan met alles wat anders is en nog niet lukt.
Eind augustus vierden dat we drie maanden infarctvrij leven en daarmee uit de, door de neuroloog benoemde, gevarenzone zijn. En toen, eind september, was er opnieuw een infarct. Dat hakte er hard in. We moesten weer leren vertrouwen. Het was even zoeken, maar stapje voor stapje ging Janine weer verder met haar herstel. Ook nu weer was er volop aandacht en steun voor ons. Lieve berichten via de verschillende media, mensen die Janine naar het revalidatiecentrum op en neer reden, grote betrokkenheid van onze beide werkgevers, mensen die voor ons kookten of met zelfgemaakte koekjes voor de deur stonden. Hartverwarmend om te ervaren hoeveel mensen er betrokken zijn op ons.
In de laatste maanden van het jaar namen we afscheid van Maarten, een goede vriend, Janine nam afscheid van de opleiding in Groesbeek en uiteindelijk namen we samen met lieve vrienden ook afscheid van het jaar. Dankjewel aan iedereen die met ons onderweg was het afgelopen jaar. Ook in 2018 gaan we vol goede moed onderweg met alles en iedereen die op ons pad komt. We kijken er naar uit!
Janine en Mijntje
